Pastiche

Ik schreef een pastiche. Lezen en raden om wie het gaat kan hier.

Radiostilte

Het is hier even dicht. Vragen? Mail naar nielscarels@gmail.com

Wereldpremière

Op het Nederlands Filmfestival te Utrecht zal zaterdag 27 september aanstaande de film waarvoor ik het scenario schreef, en dat is gebasseerd op een scène uit Betamax, in première gaan.

De titel is Iedereen die iets betekent oftewel Everyone Who Means Something.

Regisseur Marleen Jonkman vertrouwde me toe dat het een 'fijn merkwaardige film geworden is. Zal je zeker bevallen.'

Na de eerste voorstelling zal hij ook nog draaien op maandag 29 september. Daarna tevens te bewonderen op elk zichzelf respecterend internationaal filmfestival.

Ik heb er zin in.

Boeken voor in de zon

Gratis tip: koop de bundel Fasten Your Seat Belt. Twintig verhalen van jonge schrijvers, voor de lage prijs van twaalf euro en vijftig cent, allemaal leuk en spannend, maar mijn verhaal is het best, dat snappen jullie. Gisteren was de presentatie, flessen champagne werden ontkurkt, en later op de avond was iedereen tevreden met het resultaat. Ideaal boek om mee te nemen op vakantie. Op Schiphol moet je zo ongeveer blind zijn wil je het niet zien liggen.

Over vakantie gesproken, ik ga er even twee weken tussenuit. Ook in de koffer:

Ik Jan Cremer 3 - Jan Cremer
Kafka aan het strand - Haruki Murakami
Verzameld Werk - Giorgio Bassini
Black Swan Green - David Mitchell
The Road - Cormac McCarthy
Jonathan Strange & Mr. Norrell - Susanna Clarke

Morgen begint het EK. Ik zal tot en met de kwartfinales de wedstrijden bekijken in een Franse kroeg, waar de klanten om acht uur des ochtends beginnen met een pastis. Gelijk hebben ze. Tegen de tijd dat het erom gaat spannen zal ik terug in Nederland zijn. En dan zal er gewonnen worden.

Ik heb schijnbaar een literaire thriller geschreven

Uit de 29ste Vrij Nederland Detective & Thriller Gids, over Betamax:

‘Merkwaardig, soms poëtisch proza (met hier en daar zelfs gedichten) dat weliswaar een crimineel thema heeft, maar toch eerder in het literaire dan in het spannende genre thuishoort. Met veel vaart geschreven, in zeer uiteenlopende stijlen.’

Merkwaardig proza. Ik bezie dat als een compliment.

Folia

Overmorgen, 7 mei, ligt op zo ongeveer elke plek behorende aan de Universiteit van Amsterdam de nieuwe Folia. Binnenin tal van verhalen van schrijvers die er ooit onderwijs genoten, maar bovenal de allereerste glimp van mijn derde roman.

Mis 'm niet. Dat gaat een collectors item worden.

WahWah

In het dikke themanummer van het literaire poptijdschrift WahWah staat een stuk van ondergetekende waarin antwoord wordt gegeven op de vraag welk album mee moet naar Rottumerplaat.

Nu in de winkel.

De Belgen snappen het (2)

I

Hugo Claus dronk nog een glas champagne en vond het wel best zo.

II

De nieuwe plaat van Gorki, Voor Rijpere Jeugd, is hier te beluisteren.

III

Zeer aardige mail van Saskia de Coster. Ze schrijft over Betamax:

‘beetje geweld, beetje tiet, beetje glad
maarrrr
er waren weerhaken - stoer én intelligent boek, een vrij ideale
combinatie
en ja, er waren ook films maar dat is recensentenpraat, om
verwijzingen te beginnen uitpulken - verlatenhotelscene heeft zich
vastgezet in mijn hoofd
enkele opmerkingen omdat je er om vraagt:
poezie in betamax: mag niet
en: modellen eten nooit
wacht, ik dacht dat ik er nog eentje had
nee weet het niet meer
en tout cas: een aanwinst voor de letteren
de max’

Net begonnen in haar laatste, Held. Valt niet tegen tot nu toe, zeg.

De Belgen snappen het

I

In het februarinummer van het mooie Vlaamse boekentijdschrift De Leeswolf staat een erg prettige recensie van Betamax. Ze schrijven onder andere:

‘Carels levert met Betamax een beklijvende filmische roman af. Het beschreven decor, gekleurd door Stokerstraten en Tarantinogeweld, is beklemmend in z'n eenvoud, en gaat in één vloeiende beweging over in de analyse van de verhouding tussen geweld en psyche, die de rode draad vormt van het verhaal. Die analyse uit zich in het boek o.m. in enkele zware wetenschappelijk-filosofische dialogen en beschouwingen, maar die maken het verhaal geenszins eendimensionaal. De veelheid aan horreur die de auteur aanwendt om de analyse te spekken, maakt het geheel immers groot genoeg om interessant te blijven. De manier waarop gewelddadige beelden het hedendaagse publiek met een grote frequentie torpederen, verdient bovendien nooit genoeg rake aanklachten.

Carels heeft uit zijn bekende thematiek een surrealistische roman die naam waardig gedistilleerd, een parabel over de consumptiemaatschappij die het gevaar loopt realiteit te worden in de nabije toekomst. Geweldfantasieën sluimeren in elke letter, terwijl requiems die fantasieën heerlijk luister bijzetten. Zoals Neon aaneenhing van cynisme, druipt ook elke pagina van dit werk van de fijnzinnige, bijtende humor.

Zijn stijl is wervelend én wervend, wat niet makkelijk is als je nog maar eens schrijft over hedendaagse onderwerpen als sociale isolatie, terrorismedreiging en een wild om zich heen slaande privacyschending.’ - (c) Peter Verlaak.

II

De nieuwe single van dEUS is hier te beluisteren.

Op de radio

Woensdag 13 februari, morgen dus, is er interview met mij te horen in VPRO de Avonden, tussen 20.30 en 21 uur op Radio 6.

Luisteren kan via de kabel (frequenties hier), DAB of podcast. Met een snelle internetverbinding is het makkelijk om op de website te luisteren, zowel live als achteraf.

Passionate over Betamax

We gaan hier gewoon nog even door met reclame maken voor Betamax. Het literaire tijdschrift Passionate besprak het zeer lovend in het nieuwe nummer:

Niet alleen is de roman doorspekt met beschouwingen over film, het plot zou zeker niet misstaan in een scenario van een verantwoorde Hollywoodthriller.

(Filmproducenten en/of regisseurs kunnen me geheel vrijblijvend mailen op nielscarels@gmail.com.)

en:

De kern van de roman vormt dan ook een kritiek op een maatschappij die niet direct de onze is maar er wel verdacht veel op lijkt. Het mooiste voorbeeld hiervan wordt gegeven door middel van een wetenschappelijke analyse van de film van 'De Betamax-avond'. Hierbij worden alleen de filmische aspecten benoemd als het gaat om een fictief werk. Aan de ervaring van de slachtoffers wordt geheel voorbij gegaan. Dat deze analyse bovendien geschreven blijkt door (een van de hoofdpersonages), werkt zeer beklemmend. Naast een beschouwing over de negatieve uitwassen van onze samenleving is Betamax vooral ook een roman die tot op de laatste bladzijde spannend blijft.

Fijn.

Sterren

Op Recensieweb is nóg een recensie van Betamax verschenen. Een volstrekt andere recensie. Een behoorlijk goede recensie. Ik citeer:

Gegoten in een filmische stijl, lopen de verhalen van de vijf overlevenden naast en door elkaar. Ze leven in de stad die één groot filmdecor lijkt, waar de Kurosawagracht de Bram Stokerstraat kruist en de kat geroepen wordt door het Godfather-deuntje te fluiten, waar Hitchcock-shots elkaar afwisselen met hysterische clubscènes en Tarantino-achtige geweldsuitingen.

Het is overduidelijk dat Carels Filmstudies heeft gestudeerd. Hij heeft zijn huiswerk goed gedaan, schrijft alsof hij een film aan het schieten is, onderlegt de boel met wat controversiële geesteswetenschappelijke theorieën en doorspekt het hele verhaal overvloedig met filmische verwijzingen. Dit zou een eendimensionaal verhaal kunnen opleveren, maar dat is het verre van. Carels heeft met Betamax een roman geschreven die leest als een surrealistische film.

Misschien dat ik het verkeerd lees, maar het heeft er schijn van dat Caroline Schaberg van mening verschilt met haar collega Maaike van de Voorde, die Betamax twee weken geleden al besprak.

Sterker, het heeft lijkt alsof Caroline het boek in zijn geheel gewoon erg goed vond en dat Maaike voornamelijk de stijl kon waarderen (waarvoor nogmaals dank - het is immers mijns inziens het belangrijkste element van literatuur). Prima, moet kunnen, denk ik dan.

Maar dat beide recensies hetzelfde aantal sterren aan het boek geeft is op zijn zachtst gezegd nogal vreemd. Weg met sterren. Dat zeg ik.

Twee dingen

Er staat een interview met yours truly op 8Weekly en het is hier te vinden. Echte fans zullen de kleine onjuistheden opvallen, maar soit.

Ze schrijven onder andere:

De structuur van het boek doet denken aan films als Amores Perros, Babel en Magnolia.

Op Recensieweb een recensie waar ze de stijl van Betamax vooral roemen. Beetje jammer dat veel recensenten zulke slechte lezers zijn. Maar goed, dit citaat kan zo in een persbericht:

Carels’ stijl maakt veel goed. Alles wordt op een heel beeldende manier beschreven. Bovendien slaagt hij erin spanning en humor probleemloos met elkaar te vervlechten.

Ook noemen ze me een literaire duizendpoot en schijn ik al vijf verhalenbundels geschreven te hebben.

Veel Gestelde Vragen

Op Club Propaganda beantwoord ik de VGV.

De Groene Amsterdammer over Betamax

Er staat een zeer lovende recensie in het nieuwe nummer van De Groene Amsterdammer. Zo schrijven ze over Betamax ondermeer:

‘Een beklemmende filmische roman met internationale flair. (...) Carels analyseert feilloos hoe geweld zich verhoudt tot de menselijke psyche en hoe het hand in hand gaat met vervreemding. (...) Hij raakt aan de kwetsbaarheid van ons mens-zijn terwijl het zwarte bloed op iedere pagina dreigt te vloeien. Dat is ontroerend én knap.’

Fragment te lezen

Op Boekennieuws is een fragment uit Betamax te lezen. Gratis en voor niets. Doe er je voordeel mee en koop daarna dat boek. Goed voor jou, goed voor mij. Het is overigens ook een uitstekend cadeau voor vrienden of geliefden.

De pers

Het Noordhollands Dagblad schreef:

‘Het boek is een wonderlijke mix van horror en psychologisch tijdsbeeld. Alles lijkt akelig precies op ons huidige tijdgewricht. Zijn hoofdpersonen en hun (...) zoektocht naar geluk weet Carels trefzeker neer te zetten. (...) Wie weet wat we over een aantal jaar nog voor moois van hem kunnen verwachten.’

Zoals Janneke het zag

Janneke Jonkman schreef ook een mooi verslag over de presentatie. En wel hier.

Mocht je ook je ei kwijt willen over het boek, of op je site of blog er iets over geschreven hebben, laat het me weten. Mail naar nielscarels@gmail.com. Echt, ik kan het aan.

Betamax verschenen

Betamax ligt in de winkel. De roman kan ook besteld worden via de bekende websites. Bijvoorbeeld bij Bol, Ako of Selexzy. Enzovoort. Maar stap vooral je favoriete boekhandel binnen, zodat je het kan vasthouden of, indien het onverhoopt niet aanwezig is, de winkelier daar op kan aanspreken.

Klik hier voor een verslag van de presentatie. Zodra er recensies en besprekingen verschijnen of er ander nieuws is, zal dat op deze plek te lezen zijn.

Voor boekingen:
Stichting Schrijvers School Samenleving
Huddestraat 7
1018 HB Amsterdam
telefoon: 020-6234923
fax: 020-4206319
e-mail: info@sss.nl

Voor overige informatie, interviewaanvragen, et cetera:
Uitgeverij Van Gennep
Nieuwezijds Voorburgwal 330
1012 RW Amsterdam
telefoon: 020-6247033
fax: 020-6247035
e-mail: leon@vangennep-boeken.nl

Voor vragen en opmerkingen:
e-mail: nielscarels@gmail.com

Dit kan geen toeval zijn

Drie maal raden op welke pagina onderstaande zin staat in de onverbiddelijke bestseller Betamax.

Je koopt kleren, een auto, een huis dat je inricht naar het voorbeeld van pagina 267 van de Ikea-catalogus.

Het is een teken.

Nieuwe Literatuur in De Nieuwe Anita

Op 21 september aanstaande vindt in De Nieuwe Anita aan de Frederik Hendrikstraat 111 te Amsterdam een literaire avond plaats. Vier schrijvers en twee dichters zullen voordragen uit gepubliceerd en ongepubliceerd werk.

Niels Carels debuteerde met de roman Neon. In september zal zijn nieuwe roman Betamax verschijnen bij uitgeverij Van Gennep.

Froukje van der Ploeg ontving de schrijversbeurs van Hollands Maandblad. Ze schreef de dichtbundel Kater, die in 2006 uitkwam bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.

Dichter Eus doet in het VPRO-programma de Avonden wekelijks verslag over zijn bundel in wording Gedwongen Omgang, die hij bij de Bezige Bij zal uitbrengen. Hij speelde een hoofdrol in de documentaire Slammers, over podiumdichters.

Het debuut Sneeuweieren van Ricus van de Coevering zal in oktober uitkomen bij uitgeverij Van Gennep. Hij ontving voor deze roman een beurs van het Amsterdams Fonds voor de Kunst.

Van Martien Bos werden verhalen opgenomen in verschillende tijdschriften en verzamelbundels. Voor de GPD-dagbladen tekent hij wekelijks een schrijversportret.

Lucas Winnips debuteerde bij uitgeverij 521 met de verhalenbundel Louise Honing. Bitterkomische verhalen die doen denken aan de oude Jiskefet, aldus de Volkskrant.

De muziek van de avond is in handen van Trauma Club. De melancholische nummers zullen akoestisch worden gebracht door de Fins/Zweedse multi-instrumentalist en rasrocker Jani Erickson.

De deuropbrengst van de avond zal geheel ten goede komen aan Amnesty International. Speciale aandacht zal worden gevraagd voor Shi Tao. Deze Chinese journalist, schrijver en dichter is in China tot tien jaar cel veroordeeld wegens het versturen van een e-mail naar vrienden in de VS. Officieel wordt hij ervan verdacht staatsgeheimen naar het buitenland te hebben gestuurd. Zijn mail betrof de officiële richtlijnen die journalisten van de autoriteiten in 2005 ontvingen voor berichtgeving over de herdenking van het bloedbad op het Tiananmen-plein in 1989.

Programma
20.00 uur Deur Open

21.30 uur Froukje van der Ploeg
21.40 uur Niels Carels
21.50 uur Martien Bos

22.00 uur Trauma Club: acoustic set

22.30 uur Lucas Winnips
22.40 uur Ricus van de Coevering
22.50 uur Eus

23.00 uur Trauma Club: acoustic set

In september in de boekhandel

Betamax vertelt het spannende verhaal van vijf jonge mensen die zonder het te weten met elkaar verbonden zijn door een geheimzinnige gebeurtenis uit het verleden. Allemaal kennen ze een rusteloos leven. Ze laten zich leiden door hedonisme en het ritme van de stad. In een land dat van slag is proberen ze te ontdekken hoe ze zich verhouden tot de donkere kanten van hun bestaan.

Een onverwachtse televisie-uitzending brengt grote veranderingen. Zonder dat ze het weten zijn de vijf gevolgd door een televisiejournaliste die vastbesloten is de waarheid aan het licht te brengen en commercieel uit te buiten. Alle vijf worden ze gedwongen hun verleden onder ogen te zien – wat extreme consequenties heeft, niet alleen voor hen.

Een Betamax-tape, een Japanse filmregisseur, een vreemd hotel in Zuid-Frankrijk en een subtropisch zwemparadijs zijn de ingrediënten van deze psychologische roman met thrillerelementen die in een gewogen stijl het grimmige met het gevoelige samenvlecht en humor en onvervalste horror naast elkaar zet.

Niels Carels (1977) debuteerde met de roman Neon. Hij studeerde Filmstudies aan de Universiteit van Amsterdam en publiceerde verhalen, gedichten, artikelen, recensies, essays en columns in uiteenlopende media.

Klik hier voor de weblog van Niels Carels en Vincent Schmitz.